Köyümüz ve Çaycuma genelinde halk arasında kullanılan yerel kelimelerden oluşan bu  sayfamıza katkıda bulunmak isteyenler ziyaretçi defterine yerel  kelimeleri yazabilirler.

İşte günlük hayatımızda kullandığımız bazılarımıza ilginç gelebilecek eşya ismi, değim ve günlük kullandığımız sözcüklerimiz. Buradaki bazı kelimeler yıllar önce hayatımızdan çıkmış olup, onların yerine güncel kelimeleri kullanmaya başladık.

1. 1. Alaf: Bitkisel hayvan yiyeceği
   2. Andabanda: Gelişi güzel (  evde andabanda temüzlük yaptım)
   3. Atınmak: Yüzmek
   4. Atlama : Merdiven –genelde bahçe ve tarla  girişlerinde çitin üstüne yapılır
   5. Ava: Abi –Amca
   6. Bıldır : Geçen yaz geçen sene
   7. Boğar : Su kuyusu
   8. Bonduruk(boyunduruk) :Çift sürmek için öküzlerin boynuna geçirilen ahşap düzenek
   9. Börddürmek: Sebzelerin Suyla haşlanması
   10. Buva: Baba
   11. Canıma gök bakla: Bundan iyisi can sağlığı _Razı olmak_
   12. Cepcen: Pilastikten yapılmış yazlık çocuk ayakkabısı
   13. Çangalak: Ağaç dalı
   14. Çatma: Genelde ev tabiri için kullanılır
   15. Çıv: Saç ekmeğinin saklanması için Yayvan (geniş) sepetimsi yapılmış araç
   16. Çitsürmek: Hayvan yada traktörle toprağı ekile bilir hale getirmek, sürmek
   17. Çiy: Hayvan sütünden ve yoğurt kaymağından elde edilir
   18. Çizleme: Buyday unundan Taş saç üzerinde yapılan ekmek
   19. Çon: Kalça
   20. Çul kilimi: Eskimiş giysilerin şeritler halinde kesilerek dokuma tezgahlarında genelde 1 metre genişliğinde 20/30 metreye kadar  uzunluğu olan kilim
   21. Dağdövüren-dağdeviren: Kepçe greyder gibi iş makinası için kullanılır
   22. Daraba: Çit
   23. Devrülüsüce: Bir çeşit bedduğa
   24. Dırbazan: Balkon
   25. Dikdeman: Tepe takla
   26. Divdin&Pazen: Bir çeşit kumaş çeşitleri
   27. Doga: Erkek hindi
   28. Dovuz: Fitne  fesatçılık yapan, Yaramaz
   29. Dömek : Küçük delik, ( kulağı az duyanlar içinde söylenir )
   30. Dövrekgecesi: Pazar gününün akşamı
   31. Ecit: Zayıf Çelimsiz
   32. Eçer: Oda için kullanılır
   33. Ehdi: Fakirlik tabiri için kullanılır
   34. Elet- mek : Götürmek
   35. Esıran: Saç ekmeğinin pişerken altını kontrol etmek için yapılmış yassımsı alet.
   36. Gadana: İri cüsseli kadın için kullanılan tabir
   37. Gadıgızı: Çok bilmiş kişi anlamında kullanılır
   38. Galak: Burnunun ön tarafı çökük olan
   39. Garez: Kasıt-isteyerek
   40. Gartlaç: Mısır unundan Taş saç üzerinde yapılan ekmek
   41. Gaşal: Mısır bitkisinin kurumuş hali
   42. Gedemek: Aralıklı, bozuk (bizim tallayı gedemekli sürmüş)
   43. Gegek : Kuyudan  su almak için ağaç dalından yapılmış ucu çengelli sırık
   44. Germeç: Bahçe kapısı
   45. Gırcuk gurcuk : Parça parça ( bizim uşak ekmekleri gırcuk  gurcu yapmış)
   46. Gıygışuk : Aralık, az açık ( gapıyı eçcük gıygışuk bırakıva)
   47. Gızgu: Sümgü
   48. Gımıştama: Hareketsiz ol
   49. Gocubuva: Büyükbaba
   50. Gocuk: Kalın kışlık Pardüse tarzı giysi
   51. Godaman: Sözü geçen varlıklı
   52. Gol: İri düz ağaç  dalından yapılmış bahçe tarla çitinde kullanılır.
   53. Gongalak: Kelebek
   54. Gonsu: Plastik türü malzemenin yanarken çıkardığı koku için kullanılır
   55. Goşalak: Mısır koçanı
   56. Göç: Demir yada cam bilya-Misket
   57. Göpçe : Düğme
   58. Göynek: Atlet
   59. Gulluk: Garaj-odunluk gibi kullanılan  yer
   60. Gundak: Ahşap beşik düzenekleri
   61. Güççek-Lokma-: Cıvık hamurun kızgın yada pişirilmesi ile yapılır
   62. Gürez: Hindi
   63. Haşartusun: Yemin olarak söylenir. İnandırmak için söylenir
   64. Herkil: Mısır buğday gibi tahılların saklandığı tahtadan yapılmış bölmeli gözleri olan ambar
   65. Hıştama .Sessiz ol- Ses çıkartma
   66. Irıp: Yol yöntem için kullanılır
   67. İlmek: İsabet ettirmek ,dokunmak ( Taş attım oda  ona iliverdi )
   68. İlyan : Leğen
   69. İreçber: Çiftçi
   70. Kapale : Gölek _Mintan_
   71. Kembere: Hayvan dışkısı
   72. Kısırık : Aralık
   73. Kiren: Kızılcık
   74. Köken: Evcil hayvanların merada iple bağlandığı ağaç dalından yapılmış sağlam kısa kazık
   75. Kölemez-Malay-: Genelde mısır unundan yapılır ve üzerine çiğ dediğimiz kaymak kızartmasından yapılmış yemek
   76. Kömeç: Mısır ve buğday unlarının karışımı ile elde edilen hamurun yağlı tepside fırında pişirilmesi ile yapılan ekmek
   77. Kömüş : Manda
   78. Köse: Genelde kısır erkekler için kullanır
   79. Kül palası-örtüsü: Genelde kendir ipinden dokunmuş kalın bez parçası
   80. Künge : Toz, pislik
   81. Kürebi: Çalı kesmek için yapılmış alet
   82. Mamiye: domates
   83. Maraz: Zayıf-çelimsiz
   84. Masmalak: Aptalca, sersemce
   85. Mazarat: Huzursuzluk çıkarmak-kıllık yapmak
   86. Mehder: Çalgı- çengi
   87. Mislacı: Saç ekmeğini aktarmak için ağaçtan yapılmış yassımsı alet.
   88. Möçüt: Yol kenarı ve tarlalarda insanların korunak olarak kullandığı küçük kulübe.
   89. Naşırba: Maşrapa
   90. Nerdek: Pekmezin daha koyu ve ekşimsi hali- Sulandırılarak içilir-
   91. Ocak: Evlerde odun ateşinde yemek pişirilen yer
   92. Öğrendire: Genelde uzun  fındık dalından yapılmış çiftçilerin kullandığı alet
   93. Öteberi: Geniş anlamda  malzemeler için kullanılır
   94. Patike: Patates
   95. Pov : Eşarp
   96. Pörük: Sık dikenlik çalılık alan
   97. Pus-mak : Eğil-mek / Çömel-mek
   98. Sayat: Evlerin kullanılmayan  giriş katı ( odunluk, Kömürlük, depo, kiler gibi )
   99. Sayvan: Yapraklı ağaç dallarından yapılmış kulübe
   100. Sergen : Raf
   101. Seyit: Koşmak
   102. Sokma: Dışarıdan gelip yerleşmiş, damat girmiş-içgüveysi- için söylenir
   103. Somayta: Somurtkan
   104. Suluk : Lavabo
   105. Susa: Yol
   106. Şak: Yarısı –Yarım- pay bölüm
   107. Şipdirme: Şımarık kız çocukları için kullanılır
   108. Şipşelek-şapşal: Huni
   109. Tavşut: Kurutulmuş meyve parçaları
   110. Tıvan : Tava
   111. Timi : Pijamanın alt kısmı
   112. Top: Pencere
   113. Tot: Kısa boylu
   114. Tutak: Sıcak tencere tabak tutmak için bezden yapılmış gereç
   115. Übürük: İbrik
   116. Vıngır vıngır –Vıyır vıyır: Çokluk tabiri için kullanılır. (Burada balıklar vıngır vıngır)
   117. Yalyoz: Üşenci
   118. Yemen-i: Ayakkabı
   119. Yuluk: Şaşı bakan
   120. Zahra: Hububat, baklagiller
   121. Zırzır: Fermuar
   122. Zollu: Güzel
   123. Zöbelek: Ovalimsi,  biçimsiz
   124. Zörzöbelek: Islanmış kişi için kullanılır (benim uşak aşama eve zörzöbelek geldi)